De Duitse overheid analyseerde de kosten van CO2 per ton. Ze komen daarbij op stevige prijzen: 180 Euro/ton tot 640 Euro/ton. Dan gaat het om maatschappelijke kosten. De preventiekosten zijn er niet bij betrokken. De 180 Euro/ton is gebasseerd op een conservatieve berekening.
Dit rapport bevat een aantal belangwekkende berekeningen met op een aantal punten heldere uitgangspunten. Zo hanteert de Duitse overheid ‘pure rate of time-preference’. Met deze term wordt gedoeld op de berekende waarde van schade. De 180 Euro/ton gaat bijvoorbeeld uit van een relatief zware weging van kosten voor de huidige generatie en een stapsgewijs afnemende weging daarvan voor volgende generaties. Indien dit niet gedaan wordt, en het (ethisch) uitgangspunt wordt genomen dat schade voor toekomstige generaties even zwaar weegt als die voor de huidige generaties komt de CO2 prijs op 640 Euro/ton. Daarnaast zijn een aantal conservatieve uitgangspunten genomen, zoals de berekening van methaan-emissies waarvoor in dit rapport het verouderde getal (GWP100) van 25 wordt aangehouden. Het IPCC hanteert hiervoor al jaren het getal 33. De maatschappelijke kosten worden gewogen als een percentage van de schade aan westerse economieen (Europa), terwijl dat percentage in arme landen vele malen hoger zal zijn. Hiermee beschrijft de Duitse overheid dus een ondergrens van CO2-beprijzing.
